piątek, 21 września 2012

BOMBA ŚNIADANIOWA

Kto z nas nie lubi sobie dogadzać? Podejrzewam, że mało kto w tym momencie zaprzecza. I nie ważne czy jest to nowa bransoletka, wyjście do fryzjera, czy ciepła jeszcze bułeczka ze sklepu za rogiem. Nie ma się czego wstydzić, jesteśmy przecież tylko ludźmi - nieidealnymi, ze słabościami. Cóż, moją zdecydowaną słabością są książki, filmy i jedzenie. I jako słaby człowiek, potrafię momentami zapomnieć o logicznym myśleniu i kupuję, pichcę i sobie używam w beztroskiej krótkowzroczności. Bo taka na przykład słodka bułeczka - co z tego, że mi potem pójdzie w wystarczająco już rozrośnięte partie ciała, jak teraz ją jem i jest naprawdę pyszna. Albo taka książka - co z tego, że jest już druga w nocy, a ja o siódmej wstaję do pracy, jak teraz ją czytam i jest taka ciekawa? Moje człowieczeństwo daje mi niekiedy kopa, pozwalając mi pławić się we własnych słabościach i absolutnie nie uczyć się na błędach. I dziś właśnie wpis poświęcony moim dwóm słabościom - jedzeniu i porze żywieniowej, którą jest śniadanie. 
Jakiś czas temu umieszczałam tu już wpis śniadaniowy. Śniadania leniwe, to są takie śniadania, które tygryski lubią najbardziej i ja nie czynię tu absolutnie żadnego wyjątku. Weekend ! Nareszcie nastał, choć jeszcze pięć dni temu wydawał się być tak daleko. Skoro mamy wolne, możemy sobie pospać i skoro nie mamy też nic wielkiego do roboty, a czas nas nie goni, możemy rozłożyć się obozem w kuchni i nakarmić stęsknione brzuszysko czymś pysznym. Moje propozycje na te ostatnie słoneczne dni? Oczywiście smoothies, owsianka i bułeczki. Paradę smakołyków czas zacząć !


Smoothies "Posmak Lata":
Ogólnie rzecz biorąc, smoothies to nic innego jak koktajl, czy shake. Są na bazie jogurtu, a dodawać do nich możemy absolutnie wszystko, co tylko wydaje nam się pyszne. Typowo śniadaniowe smootkies mogą być z płatkami owsianymi, wtedy będą bardziej sycące. Ważne jednak jest, aby wszystko było porządnie zmiksowane. Propozycje niżej przedstawione mają tyle składników, ile wystarczyłoby do zrobienia smootkhies dla jednej osoby.

Propozycja nr 1: 
szklanka jogurtu truskawkowego
1 banan
3 łyżki ugotowanych płatków owsianych
garść borówek

Propozycja nr 2:
pół szklanki jogurtu naturalnego
pół szklanki mleka
czubata łyżka Nutelli
trochę kakao
ewentualnie cukier

można posypać płatkami migdałów

Propozycja nr 3:
pół mango - obrane ze skórki
szklanka jogurtu naturalnego
pół banana


Propozycja nr 4:
pół opakowania borówek
1 banan
garść malin
szklanka jogurtu (lub 2/3 szklanki jogurtu i 1/3 szklanki mleka)
3 łyżki ugotowanych płatków owsianych

Jak widać na zdjęciach, szklanki, w których zazwyczaj podaję koktajle są większe i szersze od tych standardowych. Natomiast składniki odmierzam właśnie w tych standardowych - dodając później owoce ilość koktajlu i tak się podwaja. Same składniki na koktajl należy miksować w wysokiej misce lub sokowirówce.


OWSIANKA Z MOJEGO DZIECIŃSTWA:
miseczka ugotowanych płatków owsianych
spora garść pokrojonych orzechów laskowych
pół jabłka starkowanego na drobnych oczkach 
1 łyżka miodu
pół łyżki soku z cytryny

wersja unowocześniona może być dodatkowo z borówkami i migdałami


ŚNIADANIOWE BUŁECZKI:
Z tymi bułeczkami jest jak ze smootkies - wystarczy, że zrobimy bazę, a resztę możemy dodawać to, co nam najbardziej smakuje. Nie ukrywam, że uwielbiam eksperymentować z tego typu przepisami i tak oto w podobny sposób powstały bułeczki, które dziś przedstawiam. 

Wariant nr 1 - z dynią:
Składniki suche - w jednej misce:
280g mąki tortowej
pół szklanki cukru
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1/4 łyżeczki sody
1/4 łyżeczki soli
110 g masła - zimnego

pół łyżeczki sproszkowanego imbiru
pół łyżeczki cynamonu

W jednej misce wymieszać wszystkie składniki suche z masłem.

Składniki mokre w drugiej misce:
90ml maślanki

1/2 szklanki musu z dyni
małe opakowanie suszonej żurawiny


Kolejnym etapem jest przelanie składników mokrych do suchych i wyrobienie ciasta rękoma. Następnie należy je rozwałkować tak, aby miało grubość około 3 centymetrów. Wyciąć bułeczki i umieścić na blasze do pieczenia. Na wierzchu posmarować je jajkiem z łyżką mleka. Piec w piekarniku nagrzanym do 180°C
przez około 20 minut lub po prostu do czasu, aż się zarumienią.


Wariant nr 2 - z bananem:

Składniki suche - w jednej misce:
280g mąki tortowej
pół szklanki cukru
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1/4 łyżeczki sody
1/4 łyżeczki soli
110 g masła - zimnego
W jednej misce wymieszać wszystkie składniki suche z masłem. 

Składniki mokre w drugiej misce:
90ml maślanki

mus z jednego banana


Bułeczki świetnie smakują z masłem. Z jednej porcji ciasta wychodzi mniej więcej 20 bułeczek. Polecam wszystkim fanatykom słodkich śniadań.

Z ciastem można eksperymentować na różne sposoby, zamiast dyni czy banana, możemy dodać sok z  połówki cytryny i otartą skórkę z 1 cytryny. Zamiast cukru możemy dodać miód. Zamiast żurawiny orzechy, rodzynki, śliwki, morele itd. Nie musimy wcale dodać przypraw, jak cynamon, czy imbir (ta wersja, jak już pewnie zauważyliście jest zarezerwowana dla dyni). Możemy też nie dodawać cukru i zamiast przypraw wsypać swoje ulubione zioła - kminek, oregano, tymianek, to wszystko również będzie pasowało do bułeczek śniadaniowych. W takiej wersji ziołowej, do maślanki nie dodawać już nic, jedynie podwoić jej ilość.

Na zakończenie Foster the People "Miss you" :

Paulina.

środa, 19 września 2012

OFERTA LAST MINUTE



Mimo jesieni w sklepach możemy znaleźć jeszcze trochę letnich produktów. Czas nektarynek, malin, brzoskwiń, czy borówek powoli się kończy, dlatego należy dogadzać sobie póki można i robić ostatnie w tym sezonie przysmaki z tych produktów.
W związku z tym korzystając z ostatków dobrodziejstw lata, postanowiłam przygotować tartę z nektarynkami. Przepis szybki, nieskomplikowany, a co najważniejsze pysznie owocowy. Ciasto w sam raz do zjedzenia na leniwe popołudnie w towarzystwie dobrej herbaty - smakołyk, z którym możemy usiąść w ogrodzie/na balkonie i cieszyć się ostatnimi ciepłymi dniami tego roku.





TARTA Z NEKTARYNKAMI I MIGDAŁAMI:

kruche ciasto

6 nektarynek
garść migdałów, pokrojonych na grubsze cząsteczki
łyżka cukru do posypania na wierzch

Formę do tary wysmarować masłem i spód wyłożyć połową ciasta. Następnie pokroić nektarynki na plasterki i poukładać jak najściślej siebie. Posypać migdałami i przykryć drugą połową ciasta. Wierzch oprószyć cukrem. Wstawić do nagrzanego do 200°C piekarnika, piec do momentu aż ciasto się zarumieni. 
Dzięki temu, że nektarynki są schowane pod kołderką kruchego ciasta, są miękkie i soczyste, a nie wysuszone przez piekarnik. Samo ciasto, najlepiej aby było mocno maślane. Zamiast migdałów natomiast można użyć orzechów laskowych.
Równie dobrze tartę można przygotować też w sposób tradycyjny - czyli bez górnej warstwy ciasta. Wtedy jednak należałoby ułożyć na wierzchu więcej nektarynek, a orzechy byłyby wtedy bardziej chrupiące i podpieczone.

Na zakończenie polecam wszystkim utwór "Relator" wykonany przez duet Scarlett Johansson & Pete Yorn. Polecam przy tym cały album, jaki nagrała ta słynna hollywoodzka aktorka z muzykiem i tekściarzem Pete Yorn'em pt. "Break Up".

Paulina.

sobota, 15 września 2012

JESIEŃ CZAS ZACZĄĆ - SEZON DYNIOWY TRWA !

Mimo, że wciąż mamy piękną pogodę, wakacje niestety się już skończyły. Jeszcze nigdy tak szybko nie minęło mi lato. Lipiec i sierpień dosłownie przeleciały mi przez palce, a ja nawet tego nie odczułam. Ciągle w rozjazdach, jednocześnie pracując, nie zauważyłam nawet, że mija kolejny dzień, tydzień, czy miesiąc. I oto jestem, zdumiona, gdy w kalendarzu gości już od ponad dwóch tygodni wrzesień. Dlatego dziś wpis reasumujący lato - pomyślałam, że przyda się trochę nostalgii po dwóch miesiącach słońca, spotkań po latach, doglądania starych kątów oraz odrobiny zwiedzania, a jednocześnie należałoby powitać jesień w wielkim dyniowym stylu.

Uwielbiam jesień - kolorowe korony drzew, chłodniejszy wiatr i dynie ! W moim domu nigdy nie jadaliśmy dyni, w związku z czym pierwszy raz spróbowałam jej mając dopiero 20 lat. Wiem, że pewnie niektórzy w tym momencie muszą być bardzo zdziwieni, ale cóż mogę powiedzieć - to prawda. Niezaprzeczalnym faktem jest również to, że to była miłość od pierwszego zjedzenia, zdecydowanie. Tak więc, gdy tylko zaczyna się wrzesień, a w sklepach pojawiają się wielkie pomarańczowe głowy, wpadam w tak zwany "sezonowy szał". P. wykręca oczami gdy z zaróżowionymi od emocji polikami wyszukuję coraz to nowe przepisy na dania z dynią. Biedak potem musi ze mną latać po mieście i taszczyć co ładniejsze okazy. Cóż, biadoli przy tym i stęka okrutnie, dając mi do zrozumienia, że jest mu ciężko i przesadzam, jednak nie skarży się zbytnio potem, gdy już mu podsuwam pod nos przepyszne ciasto. Tak to jest z łakomczuchami właśnie - zapominają o "tragedii", gdy mają już w zasięgu wzroku coś smakowitego - a ja zawsze wykorzystuję łakomstwo P. jako moją kartę przetargową :)

Wracając do dyń - dzisiaj kojarzy nam się głównie z ozdobą robioną w USA na Halloween (nawiasem mówiąc jestem ogromną przeciwniczką wprowadzania tego typu tradycji do Polski). Mi natomiast kojarzy się z kilkoma smacznymi przepisami, takimi ulubionymi i wypróbowanymi, do których uwielbiam wracać, gdy nastaje dyniowy sezon i na skorzystanie z których czekam cały rok! Przyznaję, iż są to głównie ciasta (ponieważ dynia w odsłonie "na słodko" jest moją faworytką), jednak znalazłam i ukochałam też kilka przepisów obiadowych. Tam da dam, a oto one:


DYNIOWA TARTA AMERYKAŃSKA, PODAWANA NA ŚWIĘTO DZIĘKCZYNIENIA:

ciasto kruche - podawałam już na nie wielokrotnie przepis i możecie je znaleźć między innymi w wpisie o babeczkach lub tarcie tatin, albo też skorzystać tutaj ze swojego sprawdzonego przepisu

Farsz dyniowy:
1 i 1/4 szklanki musu z dyni
2 jajka
pół szklanki cukru
1 szklanka mleka skondensowanego (używam niesłodzonego - raz, bo jest tańsze; dwa, bo słodzimy już cukrem i nie widzę potrzeby, aby dosładzać jeszcze bardziej)
1 łyżeczka cynamonu
pół łyżeczki imbiru
1/4 łyżeczki mielonych goździków
pół łyżeczki soli

Jeśli chodzi o mus z dyni, to robię go w taki sposób, iż samą dynię obieram, kroję w kostkę, a następnie gotuję do miękkości w garnku. Później ją odsączam i miksuję. 
Gdy dynia już przestygnie, dodać do niej wszystkie składniki, oprócz mleka skondensowanego i zmiksować. Dopiero wtedy można dodać mleko i zmiksować jeszcze raz na gładką masę. 
Przelać masę do wyłożonej kruchym ciastem formy i piec w 190°C do momentu, aż ciasto się zarumieni, a farsz stężeje.

Bardzo pyszny i zaskakujący deser. Smak nietypowy i mimo niezłej korzennej mieszanki, dzięki skondensowanemu mleczku nabiera delikatności. Polecam wszystkim dyniożercom !


CHLEBEK BABANOWO-DYNIOWY:

100g dyni pokrojonej w kostkę
2 szklanki mąki
1 1/2 szklanki płatków owsianych
1/2 szklanki cukru
2 płaskie łyżeczki sody
pół łyżeczki cynamonu
50g roztopionego masła
1/4 szklanki oleju
2-3 łyżki miodu
2 jajka
1 duży banan - zmiksowany na mus
pokruszone orzechy laskowe na wierzch

W jednej misce wymieszać składniki suche: mąkę, sodę, cynamon, cukier i płatki owsiane.
W drugiej misce wymieszać składniki mokre: masło, olej, miód, jajka oraz zmiksowanego banana.
Do miski ze składnikami mokrymi dodawać stopniowo składniki suche, cały czas miksując. Gdy obie masy już się połączą, dodać do nich pokrojoną w kostkę dynie i wymieszać ciasto łyżką. Następnie przelać je do keksówki (ja wybrałam mniejszą i dość szeroką - około 12cm x 30cm) i posypać pokruszonymi orzechami laskowymi.  Wstawić ciasto do nagrzanego do 170°C piekarnika. Piec od 45 minut do godziny. Wszystko zależy jednak do piekarnika, przepis pokazuje jedno, a rzeczywistość okazuje się inna. Ja na przykład trzymałam ciasto prawie godzinę i 20 minut, ponieważ po 45 minutach było w środku jeszcze surowe. Najlepiej więc piec do tego momentu, aż patyczek wsadzony w środek będzie suchy ;)

Świetny na śniadanie ! Orzechy są podprażone, a samo ciasto słodkie i o drobinę lepkie - zasługa miodu. W oryginalnym przepisie sugerowali dodać 1/3 szklanki miodu + dodatkowo 2 łyżki dżemu ananasowego, stwierdzam jednak, iż wtedy chlebek jest zdecydowanie za słodki. No i cóż, w oryginalnym przepisie zabrakło orzechów, ale pomyślałam, że miło by było przy tej owocowo-korzennej mieszance coś pochrupać - i tak orzechy weszły na stałe do przepisu.

ZAPIEKANKA Z DYNI, PORA I PIECZAREK POD CIASTEM FRANCUSKIM:

2o0g pieczarek - pokrojonych w plasterki
300g dyni - pokrojona w kostkę
275g ciasta francuskiego (bardzo dobre i tanie można znaleźć w sieci sklepów, które lubią urządzać tygodnie z produktami z różnych państw)
1 por - pokrojony w plasterki
200ml wody + kostka rosołowa
4 łyżki śmietany słodkiej 30%
sól, pieprz, zioła prowansalskie
gałka muszkatołowa

olej
1 białko

Rozgrzać na patelni olej i wrzucić na niego pora. Smażyć około 7 minut, a następnie dodać pieczarki. Po 5 minutach smażenia dodać dynię. Jeżeli patelnia nie jest zbyt szeroka i głęboka, w następnym etapie przygotowań należy przełożyć warzywa do rondelka. Wlać bulion i gotować pod przykryciem 5 minut. Następnie zdjąć przykrywkę i gotować kolejne 5 minut, aby płyn troszkę odparował. Dodać śmietanę oraz przyprawy i porządnie wymieszać.
Tak gotowy farsz przełożyć do formy, a na wierzchu ułożyć gotowe ciasto francuskie. Nadmiar ciasta odkroić, a pozostałe z niego skrawki można wykorzystać do dekoracji na wierzchu - ja wycięłam listki. Należy pamiętać, aby dobrze posklejać brzegi, a wierzch posmarować białkiem.
Piec około 30 minut w 180°C. - Dodam tylko, że palce lizać !
Maślane ciasto, kremowy sos, delikatne pieczarki i słodkawa dynia - wszystko to idealnie się komponuje w całość. Mimo, iż jest to wersja wegetariańska, śmiało mogę powiedzieć, że najecie się nią tak samo, jakby była z mięsem.


KOTLECIKI DYNIOWE:

200g dyni (zetrzeć na tarce lub zrobić mus z dyni - przygotować tak samo, jak do ciasta amerykańskiego)
1 jajko
1,5 łyżki masła lub oleju
1/2 szklanki mąki + do obtoczenia
1-2 łyżeczki imbiru sproszkowanego
sól, pieprz

Wymieszać wszystkie składniki razem, uformować małe, lekko spłaszczone kotleciki, a następnie obtoczyć je w mące. Smażyć na oleju z dwóch stron, aż będą rumiane.
Idealne do sałaty, można podawać też z boku smażone z cebulką pieczarki. To jedno z tych dań, które lubię podawać na obiad, aby pokazać P., że nie tylko mięso nadaje się na kotlety. Podobnie jak zapiekanka, kotleciki z dynią są równie sycące.

 Na zakończenie polecam utwór grupy Travis, pojawiającej sie na tym blogu już drugi raz. Ty razem będzie to utwór "Re-Offender":

Paulina.

środa, 5 września 2012

TO WSZYSTKO PRZEZ MAMĘ....

Wszyscy bardzo dobrze wiemy, jak ogromny wpływ na nas mają nasi rodzice. Będąc dziećmi kopiujemy każdy ich ruch, zaczynamy kochać te same rzeczy. Nie byłam więc żadnym wyjątkiem i małpowałam, rozkochiwałam się w tym samym, w czym gustowali moi rodzice. Opętanie kulinarne odziedziczyłam raczej po babci, jednak moje inne słabości - literatura i kino - mam niemalże żywcem ściągnięte po mamie. Jedno z wcześniejszych wspomnień? Mama sprawdzała wypracowania (jest nauczycielką), a ja siedziałam na czerwonej kanapie, która tak odbiła mi się trwale w pamięci z czasów dzieciństwa, kiedy zapowiedziano w telewizji "Wichrowe wzgórza" - starą wersję. Przesiedziałam dwie godziny ze wzrokiem maniacko wlepionym w telewizor i odtąd wiedziałam na pewno - uwielbiam ten film. Od tego czasu obejrzałam wszystkie możliwe jego wersje, przeczytałam kilkanaście razy książkę i nie miałam dość. Podobnie, jak z Jane Austen - pierwsze co widziałam to serial  z lat 90-tych z Colinem Firthem "Duma i uprzedzenie". Mama nigdy nie przepuściła emisji w telewizji, a ja oczywiście, oglądałam go razem z nią. Tak mnie przesycił ten sielankowy klimat z przełomu XVIII/XIX wieku, że jestem nim zarażona aż do dnia dzisiejszego, kiedy to w ciągu roku wracam chociaż raz do wszystkich utworów panny Austen. Podobnie sprawa ma się z innymi starymi filmami - wszystkie moje ulubione pozycje poznałam będąc dzieckiem.
Dlatego dziś wpis mało kulinarny (no będzie mały akcent, mały, malusieńki), bo rozprawiający o ukochanych, starych filmach, które "dręczą" nas do dziś i które moglibyśmy oglądać po kilkadziesiąt razy.  Większość filmów z mojej listy na pewno będzie Wam znana, mam jednak cichą nadzieję, że może znajdziecie coś nowego.

*****************************************************************************************************************************************************************

Pracująca dziewczyna – jak ja marzyłam, żeby być taką pracowitą dziewczyną jak Melanie Griffith ! No i ten młody, przystojny Harrison Ford ! „Working Girl” to film z 1988r., który przedstawia nam Tess – w tej roli niewinna i dziewczęca Melanie Griffith - sekretarkę Katharine Parker, która prowadzi firmę maklerską na Wall Street. Tess, chcąc wykazać się w pracy, wpada na pewien bardzo dochodowy pomysł, który natychmiast zdradza szefowej...

*****************************************************************************************************************************************************************

The doors – film z 1991r., jest tak naprawdę zapisem biografii lidera grupy The Doors – Jima Morrisona. Wspaniale pokazane życie muzyka od czasów, gdy był studentem, aż do jego śmierci w Paryżu. W tle oczywiście wspaniała muzyka Doors'ów.

*****************************************************************************************************************************************************************

Zakazany owoc – to historia trójki przyjaciół z dzieciństwa – Anny, Briana oraz Jacoba. Są nierozłączni do momentu, aż Anna przeprowadza się z rodziną do Los Angeles, a gdy wraca do Nowego Jorku po latach, odkrywa, że Brian został księdzem, a Jacob rabinem.

*****************************************************************************************************************************************************************

Śniadanie u Tiffany'ego – Holly spędza czas na zabawie oraz towarzystwie bogatych mężczyzn. Do jej kamienicy sprowadza się Paul, który również jest utrzymankiem bogatych pań. Z początku tych dwoje łączy przyjaźń, która po jakimś czasie przeradza się w miłość.

*****************************************************************************************************************************************************************

Syreny – film, który dosłownie katowałam będąc dzieckiem. Opowieść o pani Flax oraz jej córkach – Charlotte i Kate. Pani Flax często się zakochuje, niestety, nigdy nie na długo, a każdy swój zawód miłosny kończy przeprowadzką do innego miasta.

*****************************************************************************************************************************************************************

Dźwięki muzyki – urocza Julie Andrews w historii z 1965r. o Marie, przyszłej zakonnicy, którą przełożona wysyła jako opiekunkę do dzieci barona von Trappa.

*****************************************************************************************************************************************************************

Pokochajmy się – film z 1960r. i wspaniała Marylin Monroe. Multimilioner Jean-Marc dowiaduje się, że ma powstać sztuka, która będzie parodiowała jego osobę. Udaje więc bezrobotnego aktora i otrzymuje angaż w teatrze, gdzie ma grać samego siebie. Przy okazji zakochuje się w młodej aktorce Amandzie Dell.

*****************************************************************************************************************************************************************

Benny i Joon – po tym filmie Jonny Depp zdeklasował Harrisona Forda. Benny prowadzi warsztat samochodowy, Joon to jego chora psychicznie siostra. W życie rodzeństwa wkracza ekscentryczny Sam, który mimo wszystko bardzo dobrze wpływa na Joon i zaprzyjaźnia się z nią.

*****************************************************************************************************************************************************************

Ukryte pragnienia – Lucy przyjeżdża do małego, włoskiego miasteczka. Zatrzymuje się u znajomych swojej niedawno zmarłej matki, aby tam, wśród jej starych przyjaciół odnaleźć swojego biologicznego ojca.

*****************************************************************************************************************************************************************

Peggy Sue wyszła za mąż – film z 1986r. Tytułowa bohaterka – dorosła już kobieta, żona i matka, która ma problemy małżeńskie mdleje podczas balu absolwentów. Gdy się budzi, odkrywa, że znów jest nastolatką, w związku z czym próbuje zmienić swoje decyzje, które podjęła jako młoda dziewczyna i które jej zdaniem nie wpłynęły dobrze na jej życie – jak na przykład zakochanie się w swoim przyszłym mężu.



A dla tych, którzy lubią coś przekąsić podczas filmu proponuję bagietkę z mozzarellą, pomidorem i mixem ziół - posiekaną miętą, bazylią, tymiankiem i oregano (ostatnio często trafiam w sklepach na przecenione świeże zioła, więc warto korzystać).

Z kolei dla tych, którzy lubią coś chrupiącego polecam domowej roboty krakersy. Przepis jest bardzo prosty, jedynie wykrajanie krakersików wydaje się czasochłonne. Ale wynagrodzeniem jest bardzo krótki czas pieczenia, no i są baardzo smaczne.

MAŚLANE KRAKERSY - Ulubione Ptaszycy 
2 filiżanki mąki pszennej
2 łyżeczki proszku do pieczenia
pół filiżanki oleju
ćwierć łyżeczki sody
2 łyżeczki soli
1 filiżanka maślanki

Wymieszać suche składniki, następnie dodać olej i dokładnie wymieszać, aż masa będzie gładka. Dodać maślankę i ponownie wymieszać. Rozwałkować na cienkie ciasto i wyciąć na dowolnie wybrany przez siebie kształt. Piec w wysmarowanej tłuszczem formie w gorącym piekarniku, aż nabiorą złocistego koloru. Przepis z książki Fannie Flagg "Smażone zielone pomidory".
Do ciasta można dodać mak, bądź przyprawy, jak np. chilli, albo granulowany czosnek. Zawsze gdy zamierzam zrobić te krakersy, podwajam ilość składników podanych w przepisie, ponieważ wiem już z doświadczenia, że bardzo szybko znikają. Taka duża miska + dwie małe, jak na zdjęciu wyżej, wytrzymują w moim i P. domu góra 3 dni. P. nałogowo je pożera, zresztą ja też mam słabość do słonych, chrupiących przekąsek ;)

Na zakończenie piosenka Mamas and Papas "Dream a little dream of me":

Paulina.

poniedziałek, 3 września 2012

Versatile Blogger Award



Dziękuję bardzo Silverose z bloga  Łyżka i widelec za wyróżnienie, jakim jest Versatile Blogger Award. Jest mi niezwykle miło, że ktoś docenia pracę, jaką wkładam w prowadzenie tego bloga, a jednocześnie utwierdza w przekonaniu, że moja obsesja kulinarna jest jak najbardziej "ok" ;)

Zasady:
  1. Nominuj 15 blogów, które twoim zdaniem zasługują na wyróżnienie.
  2. Poinformuj nominowanych blogerów o tym fakcie.
  3. Napisz o sobie 7 rzeczy, których inni nie wiedzą.
  4. Podziękuj blogerowi, który cię nominował i dołącz do posta obrazek Versatile Blogger Award.





A oto kilka rzeczy, których o mnie nie wiecie:

1. Kocham koty - wydają mi się najpiękniejszymi stworzeniami na świecie. Uwielbiam w nich to, że mają własne zdanie (nie to co psy..) i mimo, iż większość ludzi uważa je za mało rodzinne stworzenia, ja trwam w przekonaniu, że potrafią kochać oraz tęsknić - widzę to po moim Korku. Poza tym między podstawówką a gimnazjum wyrobiłam sobie niezłą kolekcję kocich figurek, która teraz obsiada kurzem na najwyższej półce.

2. Jestem chomikiem - wszystko gromadzę, zbieram i ciężko mi się z tym rozstać. Po przeprowadzce  szybko zapełniam mieszkanie niepotrzebnymi bibelotami, papierzyskami, a przede wszystkim tonami książek, które w tej chwili (z braku miejsca na półkach) tworzą zgrabny stosik na parapecie przy biurku, oraz na podłodze, przy komodzie... Zdecydowanie musimy z P. kupić jakiś ogromny regał.

3. Piszę - będąc dzieckiem pisałam wiersze, gdy dorosłam przerzuciłam się na prozę. Obecnie piszę opowiadania, czasami jakieś dłuższe formy, jednak wszystko to trafia do tak zwanej szuflady. Bloga założyłam między innymi po to, aby ćwiczyć pisanie właśnie, a że gotować też uwielbiam, postanowiłam połączyć obie moje pasje w jedno.

4. Aktoreczka - po maturze zdawałam do szkoły aktorskiej, raczej z ciekawości, bo i tak nie wierzyłam, że się tam dostanę. Konkluzja? Matura ustna nie była tak stresująca jak recytacja "Garden Party" Stanisława Barańczaka przed kilkunastoosobową komisją.

5. Kłamczucha - nie lubię mleka. Będąc w przedszkolu skłamałam wychowawczyni, że mam skazę białkową, w związku z czym nie zjem "tej ohydnej zupy mlecznej z grubym kożuchem na wierzchu". Oczywiście nic dobrego z tego kłamstwa nie wynikło. 

6. Odkurzacz - dziś, mimo, że mleka wciąż nie tykam, jem wszystko. Nie mam ulubionej kuchni, myślę, że gdybym miała wybierać co lubię jadać, byłabym w ogromnej kropce. Tak więc jem wszystko, chętnie, szybko i do ostatniego okruszka. To już nie te czasy, kiedy spędzałam nad jednym posiłkiem godzinę.

7.  Drobnostki - cieszą mnie małe rzeczy. Wyjście do kina; pierwszy śnieg; wypatrzony muchomor na spacerze; całus rano, gdy P. wychodzi na uczelnię, a ja jeszcze śpię; przejażdżka samochodem z mama, gdy wracamy z zakupów. Najlepiej czuję się wtedy, gdy jestem otoczona rodziną i nie mam większych zmartwień (co jak wiemy, nie zawsze się zdarza).

Do Versatile Blogger Award nominuję:
Evitę z Gęba w niebie
Gospodarną Narzeczoną z Na kruchym spodzie



Paulina.